Tellur

W drugiej połowie osiemnastego wieku na terenach ówczesnej Austrii (obecnie Rumunia) odkryto dziwną niebieskobiałą rudę. Odkrycie zapoczątkowało dyskusje wobec problemu czy nowo odkryty minerał zawiera, czy też nie zawiera złota. Nazwy tego minerału były przeróżne, ale sugerujące, że zawiera on złoto. Nazywano go białym złotem, fałszywym lub problematycznym złotem lub też złotym pirytem antymonowym. Wielu uczonych twierdziło, że minerał nie zawiera złota lecz antymon, bizmut lub obydwa metale. W roku 1782 Franz-Josef Müller baron von Reichenstein, austriacki główny inspektor do spraw górnictwa na terenie Transylwanii, przeprowadzając analizy minerału początkowo wydzielił z niego substancję przypominającą antymon. Jednak w miarę dalszych badań stwierdził, że ma do czynienia z nieznanym jeszcze metalem. Nie mając pewności co do swojego odkrycia skontaktował się z T. Bermanem jednak próbka jaką wysłał do analiz była za mała do uzyskania jednoznacznej pewności co do odkrycia nowego pierwiastka. Jedyne co mógł zagwarantować Berman to fakt, że nie jest to antymon. W 1789 roku Pál Kitaibel, botanik i chemik węgierski, również dokonał analogicznego odkrycia jak von Reichenstein, wydzielając nieznany metal z rudy, jednak stwierdził, że badana  próbka zawiera molibden zanieczyszczonym antymonem. Przez następne piętnaście lat nikt nie zainteresował się odkryciem barona von Reichenstein.

Drugi rozdział historii odkrycia telluru rozpoczął niemiecki chemik Martin Heinrich Klaproth, który na sesji naukowej Berlińskiej Akademii Nauk w dniu 25 stycznia 1798 roku wygłosił referat na temat złotonośnej rudy barona von Reichensteina, określając odkryty przez niego nowy pierwiastek łacińskim słowem „tellurium” czyli „Ziemia”. Pomimo faktu, że Klaproth otrzymał próbki rudy od von Reichensteina, to odkrycie nowego pierwiastka przypisał całkowicie swojej osobie. Przez długi czas tellur był uważany za metal, aż do momentu gdy w 1832 roku Berzelius wykazał podobieństwo pomiędzy nim a selenem i siarką. Od tego momentu tellur przestał być uważany za metal i stał się niemetalem.